*Ural, Ayhan. (2011). Mario Eğitim Modeli. Eleştirel Pedagoji
Dergisi. 13(52). Ankara.
Mario Eğitim Modeli; egemenlerin eğitime ilişkin çıkarsamalarını betimlemek amacıyla 1980’li yıllarda piyasaya çıkarılan ve yaygın kullanımı olan bir bilgisayar -atari- oyununun ilkel modelinden esinlenerek adlandırılmıştır. Aşağıda, Mario Oyununun betimlenen eğitim modeliyle benzeşen yönleri kısaca hatırlatılmıştır.
Belirli bir yürüyüş yolunda ilerletilerek sevgilisine ulaştırılmak istenen yetişkin bir erkek çizgi karakterden adını alan Mario Oyununun temel özelliği; oyun karakterinin, oyuncu tarafından oyun düzeneğindeki tuşlar aracılığıyla iki yöne -ileri ve geri- hareket ettirilebilmesidir. Oyuncunun tuşlarla teması kesilince oyun karakteri eylemsizleşmektedir. Oyuncu tarafından yönlendirilen oyun karakterinin son konumu, yeni bir müdahaleye kadar aynı biçimde kalmaktadır.
Mario Eğitim Modelindeki
egemen çocuk ilişkisi; çocuğu egemen karşısında Mario karakterine dönüştürerek
egemenin komut ve eylemlerine bağımlı kılmaya dayalıdır. Model, çocuğu;
özgürlük ve özgünlüğü yok edilmiş, yönlendiriciye bağımlı kılınan, çok yönlü ve
karmaşık hareketlerden yoksun bırakılan, istenilen yöne hareket ettirilen, son
komuttaki konumundan başka bir konuma geçmek için yeni komutu bekleyen,
düşünsel ve eylemsel etkinliklerini kullanıcısına terk etmiş, kullanıcısı
değişse de konumu ve statüsü değişmeyen bir varlığa dönüştürmeyi amaçlar. Yeterince
kendisi olamayan ve uyum yeterliğini geliştiremeyen çocuk, toplumsal yaşama
istenildiği gibi eklemlendirilerek sonraki yaşamındaki beklenen uysal rolüne
uygun olarak yeniden üretilir. Farklı eğitim felsefeleri ve öğrenme
kuramlarından esinlenilerek istemli bir girişimin sonucu tasarlanan model;
insanın sömürüye karşı doğal direncini, yaşamın başlangıç evresinde yok etmeyi
hedeflemektedir. Modelin başarıya ulaşması için çocuğun bireysel ve toplumsal
yaşamını etkileyen bütün bileşenler -aile, oyun, okul, televizyon, internet,
yazılı basın vb.- kullanılır. Modelin uygulanması sürecinde çocuğun doğal
özelliklerinin tamamı değiştirilmek istenir. Sürece ilişkin olası tepkilere
karşı bilinçli bir yanılsama yaratma düşüncesiyle özellikle çocuğun görüntüsü
gerçeğe uygun olarak korunmak istenir.
Her dönem ve toplumda egemenlerin üretip uygulamaya koymak istediği Mario Eğitim Modeli, tehdit olarak
algıladığı unsurları farklı yöntemler kullanarak yok etmeyi hedefler.
*Ural,
Ayhan. (2011). Mario Education Model .
Journal of Critical Pedagogy. 13(52). Ankara.
Mario Education Model*
Ayhan Ural
Mario Education Model is named after the primitive model
of a computer game widely used in the
1980s to describe the dominant’s inferences regarding education. The analogous
aspects between the Mario Game and
the educational model described are briefly mentioned below.
The main
feature of Mario Game, named after an
adult male cartoon character who is to reach his lover by advancing on a
particular walking path, is that the game character can be moved by the player
in two directions - back and forth - via the keys in the game setup. When the
player has no contact with the keys, the game character becomes inactive. The
last position of the player-driven game character is preserved until further
action.
The
relationship between the dominant and the child in Mario Education Model is based on making the child dependent on the
dominant's command and actions by transforming them into a Mario character. The
model aims to transform the child into a creature whose freedom and originality
have been destroyed, who is dependent on the leader, deprived of multi-faceted
and complex actions, moved in the desired direction, and who waits for a new
command to advance from one position to another and leaves its intellectual and
operational activities with its user. The child, who cannot be himself truly
and cannot develop the adaptive capacity, is adjusted to social life as desired
and reproduced by the expected passive role in his later life. The model, which
is designed as the result of a voluntary initiative inspired by different
educational philosophies and learning theories, aims to eradicate human's
natural resistance to exploitation at the beginning of life. In order the model
to succeed, all components that affect the personal and social life of the
child -such as family, games, school, television, internet, print media, etc.-
are used. During the implementation of the model, it is desirable to change all
of the child's natural characteristics. With the idea of creating a conscious
illusion against any possible reaction to the process, it is aimed in
particular to protect the child's image realistically.
Mario Education Model, which the dominant wants to produce
and put into practice in every period and society, aims to eliminate the
factors that are perceived as threats by using different methods.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder